Pochodzący z Ameryki Północnej topinambur to wszechstronna roślina: zdobi, leczy, ale też doskonale sprawdza się w kuchni. Z wyglądu przypomina niewielki słonecznik, z którym zresztą jest spokrewniona, natomiast jej lekko słodkawy smak przywodzi na myśl orzechy brazylijskie czy karczochy.
Jadalną częścią topinamburu są podziemne bulwy. Obecna w nich inulina posiada wiele cennych właściwości zdrowotnych. Wypełniając przewód pokarmowy, syci, zmniejsza łaknienie i reguluje wypróżnianie. Ponadto obniża poziom cukru we krwi, dlatego topinambur polecany jest szczególnie osobom chorym na cukrzycę typu 2. Bulwy mają też działanie odtruwające, warto więc po nie sięgnąć, kiedy przesadzimy z alkoholem.
Należy wiedzieć, że topinambur nie ma wygórowanych wymagań. Rośnie w każdej glebie, rzadko atakują go choroby i szkodniki, nie potrzebuje też specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych. Daje za to obfite plony i znakomicie znosi ekstremalne temperatury. Bulwy sadzimy na przełomie marca i kwietnia. Niezbyt gęsto, bo bardzo szybko się rozprzestrzeniają. Zbiory zaczynamy w październiku, ale ostatnie bulwy możemy zebrać nawet wiosną, ponieważ warzywo potrafi przezimować. Topinambur kwitnie na przełomie lata i jesieni, nawet do listopada. Kwiaty mają piękny słoneczny kolor. Nie pachną, ale przyciągają pożyteczne pszczoły oraz motyle.
Podkręć swoje umiejętności gastronomiczne, odwiedzając www.coslychac.pl i zadziw swoją rodzinę niebanalnymi potrawami!
Dodatkowa uwaga – bulwy topinamburu należy przechowywać w lodówce. W temperaturze pokojowej szybko miękną. Przed obróbką nie obieramy ich, ale czyścimy, gdyż to właśnie w skórce znajduje się najwięcej cennych substancji. Aby zachować jasny kolor bulw, należy skropić je cytryną, inaczej – ze względu na dużą zawartość żelaza – będą ciemniały.
